چند وقتي است به خواندن كتاب جالب دن كيشوت مشغول هستم.
نميدانم چرا ما خيلي چيزها را از فرانسه وارد ميكنيم. مثلا نام اصلي اين كتاب در زبان اسپانيايي دن كيخوته (Don Quijote) است و در انگليسي به خاطر نداشتن صداي ”خ“ نيز دن كيهوته (Don Quixote) ناميده ميشود. اما ما نام فرانسهي كتاب (Don Quichotte) را استفاده ميكنيم.
ميگل سروانتس (Miguel Cervantes) در آغاز كتاب در معرفي شخصيت اصلي داستان مينويسد كه دن كيخوته در ابتدا كيخادا (Quixada) نام داشت به معني چانه فانوسي (lanthorn-jaws) اما وقتي به آيين سلحشوري يا عياري (knight-errantry) روي آورد خود را به تقليد از ساير عياران ”دن كيخوته“ ناميد.
دوباره گير بدهم به فرانسه. با اين كه ما براي كلمهي knight معادل سلحشور را داريم براي معادليابي به فرانسه مراجعه ميكنيم و
كلمهي شواليه (chevalier) را انتخاب ميكنيم كه در اصل يعني اسب سوار. (cheval در فرانسه يعني اسب).
يا وقتي در فرانسه با شواليه مواجه شديم اين كلمه را عينا وارد فارسي كرديم در حالي كه ميتوانستيم از اسب سوار استفاده كنيم.
معروفترين كار دن كيخوته حمله به آسيابهاي بادي و نيز جنگ با گلهي گوسفندان است.
Sunday, July 24, 2005
دن كيشوت
Subscribe to:
Posts (Atom)